- сцена: сала 25 Мај
Глеј театар (СЛО)
Режија: Aljosa Lovric Krapez
Времетраење: 80’
Јазик: словенечки со превод на македонски
Автор: Pocemucka / Natasa Keser, Klemen Kovacic, Karolína Kotrbova, Aljosa Lovric Krapez, Filip Mramor, Domen Novak, Nejc Potocan, Filip Stepec, Miranda Trnjanin
Улоги: Natasa Keser, Klemen Kovacic, Filip Mramor, Domen Novak, Miranda Trnjanin
Драматургија: Nejc Potocan
Консултант за движења: Filip Stepec
Сценографија и костимографија: Karolína Kotrbovа
Технички супервизор: Grega Mohorcic
Фотографија: Ivian Kan Mujezinovic, Borut Bucinel
Видео: Borut Bucinel
Продуцент: Anja Pirnat
Пекар, психијатар, водоинсталатер, градоначалник, ѕвонар. Невидливи, заборавени, скршени, трансцендентни. Општеството во градот и градот во општеството. Се собрале да ја судат историјата. Историјата што им ги скршила соништата, желбите, страстите. Полека завладеала со нивното време. Ги поставила правилата на игра. Ја раширила својата моќ. Создала клаустрофобична средина, полна неискажани тајни. Сето она што им остана се спомени. Болни, минливи, игриви, страстни, полни љубов. Минатото е магливо, сегашноста им се лизга низ прстите, иднината не постои. Сите чекаат некаква промена која никако да дојде.
Кој го гради општеството? Кому припаѓа територијата на градот? Кој го контролира времето? Како е распределена моќта во општеството? Како да се пуштат корени кога светот е во константно создавање? Како да се изгради територија на можности? И каде може да се најде простор за игра кога спонтаноста е забранета?
Изјава на една генерација за една заедница, за едно време, за еден град, за некои идеи и за некоја антигенерација. Антиидеја. „Сѐ додека играме. Во изградба“.